بهایی که پرداخت شد!(تحلیلی بر فروپاشیِ ۶۱۶)

با درود خدمت همه شما دوستان خوبم. خب! پرونده ی تلخ ترین فصل واکینگ دد هم بسته شد و ما موندیم و صدای نعره ها و جیغ ها و خنده های دیوانه وار! می خوام این بار سنت شکنی کنم و به جای اینکه صرفا به تحلیل و موشکافیِ این اپیزود بپردازم، بیشتر وقتم رو برای تشریح قلب ۶۱۶ صرف کنم و البته که امیدوارم تا انتها با من همراه باشید و در پایان هم احساس خوبی داشته باشید.

اخطار اسپویل!

.

.

.

قایم باشک! جدالِ تردست و قمار باز.

من هم می خوام مثل ناجی ها، با مغز شما یه بازی ترتیب بدم و برگردونمتون به سر گردنه بگیر هایی که راه رو به دریل و همراهانش بستن تا ما یک نیم فصل منتظر باشیم و دلهره ی الکساندریا و گروه سه نفره ی دریل، ابراهام و ساشا رو داشته باشیم. یادتونه که سرگروه اونها چطور با آبراهام و ساشا بازی کرد؟ همین شکل بازی رو به نحوی دیگه در ۶۰۶ هم دیده بودیم، اونجا که شکارچیان ناجی ها به دنبال دوایت بودن، به همین ترتیب با هیل تاپ هم بازی کرده بودن و چه بسا دیوانه وارترین بازی رو هم قبل از ۶۱۶ در کمپ killing floor با گرایمزها کردن، اونجا که همه خودشون رو “نگان” معرفی میکردن. ما با بازیِ ناجی ها نا آشنا نبودیم و البته که ریک هم مثل یه قمارباز، چاره ای جز شرکت در بازی اونها نداشت، چرا که از یک طرف امانت گلن و از طرف دیگه امنیت گروه رو در مخاطره می دید و در نهایت هم به ناچار و با دست خالی به قمار بر سر همه چیز با ناجی ها پرداخت، از یک طرف با ریسک بزرگی شهرک و از اون مهمتر جودیث رو به دست گابریل سپرد و از طرف دیگه با وجود اینکه در اواسط بازی به نیت ناجی ها پی برده بود بر خلاف اصول خودش عمل کرد و نخواست که جون مگی رو برای حفظ جون بقیه به خطر بندازه. در نهایتِ اون بازی، هم اون و هم ما حالا دیگه خوب میدونیم ناجی ها چی هستن، و چه کارهایی از دستشون بر میاد! در این تقابل بین تردستی هایِ نگان و قمارِ ریک، چیزی که از همه بیشتر به چشم می اومد تشابه بین نگان و ریک بود، تشابهی که هم در خون آلود بودن دستهای هر دو و هم در خوی و غرور و اعتماد به نفس اونها بیداد می کنه.

به اعتقاد من، همین تشابه هم در آینده زمینه ساز آرماگدون خواهد بود، چرا که همونطور که قدیمی ها هم گفتن؛ دو پادشاه در یک اقلیم نمی گنجند!!!

.

همه برایِ یکی!

دیدیم و دیدید که ۶۱۵ و ۶۱۶ سرشار بود از اتفاقات، در تحلیل ۶۱۵ اشاره کردم که درد شکمِ مگی با توجه به وضعیت بغرنج بیرون، مشکل بزرگی خواهد بود، اما از اون مهم تر دردِ ریک بود که زمینه ساز خروج خودش و بهترین یاران باقیمونده ش از شهرک شد، دردِ غرور! همونی که بارها بهش اشاره کرده بودیم، همون چیزی که بیش از پیش نگرانش بودیم، همون غرور باعث شد تا ریک با تمام قوا به سمت هیل تاپ حرکت کنه هر چند که نگرانیِ شهرک رو داشت اما با اعتماد به نفسِ کشنده ای، بیرون رفت تا کار ناتموم رو تموم کنه! ریک برای چندمین بار در این فصل بدون برادر هاش مجبور به وارد شدن به دهان شیر شد، چالشی که تاوان سختی رو در پی داشت، بله همه برای یکی بیرون رفتند، و اون یکی، صرفا مگی نبود!!!

.

اربابِ قدرت، یا قدرتِ ارباب!

ناجی ها؟ گرایمز ها؟ رعیت ها؟ هیل تاپی ها؟ یا جمعیت کینگدامز؟! کدامیک قدرت را در دست دارد؟ اونچه مسلمه اینه که بازی به این راحتی به سرانجام نخواهد رسید و ما در فصل ۷(شاید اخرین فصل سریال!) شاهد تقابل و تعامل گسترده ای بین نجات یافتگانِ دنیایِ زامبی زده خواهیم بود، شاید با من هم عقیده باشین که ما تصور درستی از دنیای بیرون از شهرک نداریم، و همونطور که عیسی هم بهش اشاره کرده بود، قراره دنیامون خیلی بزرگتر از اینی که هست بشه! و خب از اون طرف، قرار هم نیست ریک و بقیه به جای گاو به گاوآهن بسته بشن و زمین های نگان رو شخم بزنن!!! اما به هر ترتیب، گرایمز ها حالا دیگه می دونن با کی طرف هستن و صرفا نمی تونن با تکیه روی زانوی خودشون از پس همه ی تهدیدات بر بیان و به احتمال زیاد سایر دهکده های تحت امر نگان هم از وضعیتی که دارن راضی نیستن، گواهش هم اون اسیری بود که قرار بود درس عبرت ریک باشه!!! شاید فکر کنید اون اسیر از هیل تاپی ها بوده، خب ممکنه حدستون درست باشه و اگه اینطور باشه، سرنوشت سکانس پایانی هر چه که بشه، در ۷۰۱ باید بیش از همه نگران مگی باشیم که حالا بدون حضور دکترِ احتمالا سوخته در کتابخونه یِ هیل تاپ، باید با دردِ در حد مرگش کنار بیاد و امکان داره شوک بزرگ ۷۰۱ هم سقط نوزاد مگی باشه، (اصلا یکی از دلایلی که من احتمال مرگ گلن رو در ۶۱۶ صفر می دونم هم همینه!). اما بزارین حاشیه نریم و اصل موضوع رو در نظر بگیریم، حالا که بساط قدرت نمایی نگان اونم جلوی دارودسته ی ناجی ها جور شده و حتی ممکنه بین تماشاگر ها از تابعین غیر ناجی هم حضور داشته باشن، این نکته خیلی به چشم میاد که مهمترین قصد نگان از راه انداختنِ این شُو، یه جور مانور قدرت بوده، مانوری که هر چند برای گرایمزها یک شکست محسوب میشه، ولی با دلایلی که بعدا براتون میارم، سرنوشت نگان رو هم افقی نشون میده!!!

.

ارباب و رعیت، اَبَر کشمکشِ دنیایِ آخرالزمان!

سوالی که ذهن من رو درگیر کرده اینه که نگان چرا از شر ریک خلاص نشد؟! چون همگی میدونیم که نگان، گرایمزها و کارهایی که از دستشون بر میاد رو خیلی خوب میشناسه که این دقیقا مقابل اون چیزیه که گرایمز ها از ناجی ها می دونن(یوجین: این رد هایِ تایر روی زمین نشون میده که اونا خیلی قوی تر از اونی هستن که ما فکر می کردیم!). خب احتمالاتی که به ذهن من میرسه ایناس که اولا نگان با زهر چشمی که از گرایمزها گرفت به خیال خودش شاخشون رو شکست و اونها رو تسلیم خودش کرد، و اینکه اونجور که پیداست از اول هم قصد حمله به آلکساندریا رو نداشته چون می خواد یه مستعمره ی سالم و رعیت هایِ سر حال داشته باشه و اینکه شاید قتل ریک رو باعث از هم پاشیدن گرایمزها می دونه و حضور خورد شده ی اون برای سرپرستی برده ها رو به کشتن رهبرشون و احتمال شورش ترجیح داده، یا شایدم دلیل منطقی ای برای این تصمیمش وجود نداره، چون خودش هم آدم منطقی ای نیست!!! اما جواب این سوال هر چه که باشه، مهمترین نکته اینه که این تصمیم نگان تاوان سختی رو براش به همراه خواهد داشت، چرا که در حال حاضر، تنها چیزی که میتونه ریک رو از پا در بیاره خودکشیه، وگرنه نگان و ناجی ها هر چقدر هم که قدرتمند باشن از پس یه نگانِ دیگه که زخم عمیقی برداشته و تازه بر خلاف رهبر ناجی ها، کاملا با شعور و منطق تصمیم می گیره، بر نخواهند اومد، همه ما ۶۰۹ و کاری که ریک با ارتش واکرها کرد رو یادمونه!!! تاریخ تکرار خواهد شد و “اسپارتاکوس گرایمزِ ما” پاسخ سختی به ارباب خواهد داد!!! نگان اشتباه مرگ باری مرتکب شد، اون باید همه ی گرایمز ها رو می کشت و بعد به بهره کشی از شهرک نشین ها می پرداخت، این وسط صرفا خلع سلاح گرایمز ها و حتی غارت اسلحه هایِ شهرک هم نمی تونه قدرت رو از گرایمزها بگیره، یه گوشه ش فقط تسلیحاتی هستش که مگی برای مبادا انبار کرده! شما اینطور فکر نمی کنید؟

.

جنگ بزرگ، گلادیاتورها شمشیرهای خود را کشیده اند!

آرماگدون در پیش است! جدال نفسگیرِ لوسیل و دندان هایِ تیز ریک. در دو سوی میدان، جنگی نابرابر انتظار خون می کشد! این تنها تعبیریه که برای ادامه ی داستان به ذهنم می رسه، در یک طرف ناجی هایِ تا دندان مسلح و قدرتمند ایستادن و در طرف دیگه گرایمزهایِ باهوش و پارتیزان! کسایی که از مزرعه هرشل و اسنایپرِ گاورنر تا جزیره ی آدمخوارهایِ ترمینوس و جهنم واکرها در آلکساندریا رو پشت سر گذاشتن و مدال افتخار این فتوحات هنوز هم روی سینه هاشون هست. حالا دیگه با چشمانی باز و با شناختی مضاعف به جنگ ادامه خواهند داد، اینجا باید به نکته ای اشاره کنم که اون هیل تاپی، در مورد ریک گفت؛ درسته که نگان عوضیه، ولی به گرد پای تو هم نمی رسه!!! ۶ فصل زندگی با گرایمز ها به همه ی ما فهمونده که هیچ چالشی نمی تونه اونها رو متوقف کنه تا اونچه رو که می خوان به دست نیارن…

.

تاوانی که پرداخت شد، و بهایی که باید پرداخت شود! بازی ادامه دارد…

آنچه بسیار بسیار مهمه و باید بهش بپردازم، این واژه ی سه حرفیه که “ایند” به دایره المعارف واکینگ دد اضافه کرد؛ “JSS” بله، هر طور شده زنده بمون! اونچه که بیش از هر چیز، من و خیلی دیگه از شما ها رو در ۶۱۶ آزرده خاطر کرد، نه مرگ کارکتر اصلی و نه وضعیت نامعلوم گروه در آینده اس!!! من بیشتر از همه از در هم شکستن ریک و خورد شدن اون آزرده خاطر شدم، ریک شکست نخورد، ریک از درون شکسته شد و فرو ریخت، شکستنی که از آتلانتا و بعد از مرگ شین و متعاقب اون لوری، هیچ چیزی باعث نشده بود تا ریک چنین حسی رو تجربه کنه، اون چهره ی در هم ریخته ی ریک وقتی که مجبور به زانو زدن جلوی نگان بود، نه از ترس جونش بود و نه نگرانیِ آنچه قراره اتفاق بیوفته، فقط و فقط بخاطر خوار شدن خودش و گروهش، بلایی که سر دریل و گلن اومده بود، قولی که به مگی داد و نتونست بهش پایبند باشه، جمله ای که می خواست به کارل بگه و با پسرم شروعش کرد، اما نشد که تمومش کنه، قولی که به میشون برای حفاظت از داشته ها داد و نشد که بشه، و همه و همه ی اون چیزهایی که ارزشش خیلی بیشتر حتی از جونش هستن، ریک به این دلیل شکست، و ما هم با اون شکستیم، اما همونطور که ناپلئون می گه، شکست پل پیروزیه، شاید نگان کسی رو کشته باشه و شاید در ادامه باز هم بکشه، اما هر چیز و هر کسی رو از ریک بگیره، تا زمانی که ریک همین حسِ درماندگی و خفت رو به نگان وارد نکنه از پا نخواهد نشست.

.

لوسیل با چه کسی تسویه حساب کرد؟!

اینکه قربانیِ نگان چه کسی بود، رو در پست های اختصاصی، خصوصا پست بسیار جالب همکار خوبم مژده، گمانه زنی کردیم، من زیاد نمی خوام نظریه پردازی کنم چون اصلا در این کار صاحب نظر نیستم، اما فکر می کنم علاوه بر ریک، به هزار دلیل گفته و ناگفته، دریل و گلن هم به احتمال بسیار زیاد جان سالم به در خواهند برد! به هر حال ما کارکتر مهمی رو در ۶۱۶ از دست دادیم، کارکتری که وزن بسیار زیادی در میان گرایمز ها داشت، کسی که ریک رو برای انتقام ترغیب خواهد کرد… حدس قریب به یقین خودم رو نمی نویسم، بهش ادای احترام می کنم و می خوام که ببینیدش! کلیپی رو برای تقدیم بهش آماده کردم که بعدا در سایت قرار خواهم داد، امیدوارم ببینید و به احترامش بایستید!

.

پیروز باشید.