بحث و تبادل نظر پیرامون قسمت چهاردهم فصل هفتم

من که خیلییی خیلیییی راضی بودم از این قسمت اتفاقاااا قشنگ و احساسی بود اشکم دراومد
واقعاآدم جاشوبزاره جای مگی چی میکشه.
شایدباورتون نشه ولی رزیتا و ساشا هم خیلی دلستانشون تلخه کافیه آدم خودشوبزاره جاشون.
سریال‌تومسیردرستیه

با عرض سلام و تبریک سال نو به مرده های متحرک سایت…
خوب بود من راضی بودم. نسبت به دو قسمت قبلی بسیار روان تر بود. جایی از این قسمت احساس نکردم مثل قسمتای قبلی بخوان بیش از حد کشش بدن. همه بخش ها بهتر بود و شاهد صحنه درگیری نبودیم ولی کل مقدماتش آماده شد و باید حتما آماده میشد و نمیشد یهو رفت سر درگیری. البته هدف هیجان سریال هست که حتی با مکالمه هم ایجاد میشه که در این قسمت ایجاد شد ولی در قسمت بعد با توجه به روند این قسمت شاهد درگیری و حذف کاراکتر هم خواهیم بود و این قسمت ضمن اینکه ضمینه ساز قسمت بعد بود ولی هیجان خودش رو هم تا حد قابل قبولی ( حداقل از نظر من) حفظ کرد.
لحظه گریه داریل و حس گناهش نسبت به مرگلن بسیار ملموس و طبیعی (وقتی میگم طبیعی یعنی طبیعی با توجه به دنیای پدیدار شناسی خود داریل) بو تو قسمت اول بعد از حمله داریل و مرگ گلن ضمن بهت و هیجانی که داشتم تو دلم میگفتم وای چه گندی شد، یعنی اگه حمله نکرده بود گلن زنده بود! وااای حالا چه عذاب وجدانی ! واای….
حالا تو این قسمت برخورد منطقی مگی و مقصر ندونستن داریل که این هم کاملا منطقی و قابل قبول بود (با توجه به سابقه مگی کاملا قابل باور بود که داریل رو مقصر نمیدونه البته از نظر من قابل باور ممکنه بقیه کاربرا نظر دیگه ای داشته باشند، البته این صحنه اونقدر قوی و طبیعی بود که فکر نمیکنم مخالفاش زیاد باشند ولی بازم ممکنه چند نفر ناراضی باشند ولی اکثریت فکر میکنم راضی باشند چون اصلا کش هم پیدا نکرد و مکالمه طولانی نبود، میتونستند خیلی مکالمه طولانی بذارند که خدا رو شکر نذاشتند)
صحنه کلک زدن ساشا هم از نظر من طبیعی بود و وقتی قراره نفوذ خرکی کنند به قرارگاه یک نفر بمیره بهتر از دو نفره و تنها مساله اینه که در کشتن از راه دور تفنگی که داره مناسبه ولی از راه نزدیک شانسش با یه مسلسل خیلی بالاتره که رفتن تو یه پایگاه و نفوذ خرکی باید طرف با یه سلاح کشتار نزدیک بره که باتوجه به کمبود سلاح و استراتژی کمین تو یک اتاق شاید بشه تا حد زیادی قابل قبول هست ولی شانسش در مواجهه با چند نفر در فاصله کم خیلی کمه و اصل شانس مربوط به تیراندازی از دور بود.
رفتار آقا باهوشه هم منتظر بودم ببینم که میتونه ریسک کنه یا نه که طبق پیش بینی حاضر به ریسک نشد و کاملا طبیعی بود.
سریال روندش بهتر از چند قسمت قبل شده و اشکالی که خیلیا از واکینگ دد مخصوصا در این فصل میگیرن خوب بودن اول و آخر و ضعف هیجانی و و کندی روند داستانی سریال در قسمت های میانی هستش و در این قسمت روند رو به رشد رو دیدیم و نوید پرهیجان تر شدن سریال در ادامه طبق پیش بینی ها رو میده. دقت بفرمایید در این قسمت درگیری یا اتفاق خاصی ندیدیم ولی من به شخصه راضی بودم چون روند سریال از نظرم مثل قسمت های قبلی کند نبود و هیجان لازم رو داشت و این هیجان رو میشه با مکالمه هم ایجاد کرد کاری که ای کاش در قسمت های قبلی هم متناسب تر اجرا شده بود.

و باز هم مثل همیشه یه سری میان میگن افتضاح بود و این حرفا ـ جالبه با این کل فصل از دید این دوستان افتضاحه بازم دانلود میکنن میبینن ـ میبینن و میان نظر بر بد بودن هرقسمت میدن و اینکه دیگه نگاه نمیکنن ولی با پخش قسمت ه بعد جز اولین هان که دان میکنن و میان نظر میدن ـ والا چی بگم من میگم اینا یه عده ترول ان ـ هر دفعه هم نظر میدن یه اسم انتخاب میکنن و گرنه چرا همچین نظری رو بچه های قدیمی تر ندارن ؟

سلام دوستان عید بر همه مبارک
من همیشه نقاط قوت رو میبینم ، ولی متاسفانه سریال داره از او خط داستانی همیشه دلهره آور و پیش بینی نشده خارج میشه، شاید به خاطر اینکه نویسنده تمرکزشو گذاشته رو دو قسمت آخر. امیدوارم حداقل قسمتهای باقیمونده از این سیسن بتونه توقعات رو برآورده کنه…

سلام،نمیدونم شما دوستان کمیک واکینگ دِد رو خوندید یا نه اما هنوز سریال ماهیت خودش رو داره فقط نباید انتظار داشت که داستان و فیلم رو سرسری تمام کنن هر سریال یه سری صحنه ها و دیالوگ های غیر کلیدی هم داره فیلم سینمایی نیست که کمی دندون رو جگر بذارید و منتظر فصل ۸ باشید گرچه فصل آخر نخواهد بود