بحث و تبادل نظر پیرامون قسمت هفتم فصل نهم

اینکه مردم اپیزودهای یک سریال رو به صورت تک‌بُعدی قضاوت می‌کنن واقعا اعصاب‌خوردکن و ناراحت‌کننده‌ست ! اونم سریالی مثل واکینگ‌دد که تمام اپیزودهاش مقدمه‌چینی‌ای برای اپیزودهای آینده‌ست !
سریال مثل فیلم‌سینمایی نیست که بتونیم به صورت کلی فقط اون مدت زمان (مثلا 2ساعت یا …) رو قضاوت کنیم !!! باید صبور باشیم
بیایید اعتراف کنیم ( خودم به عنوان یه فن گیم‌اف‌ترونز) سریال واکینگ دد همیشه طوری بوده که هیجانش بیشتر از هر سریال ساخته شده‌ی دیگه‌ست ، و دقیقا زمانی که می‌خواد روی طرز تفکر شخصیت‌ها و دیالوگ‌ها و درام‌ها تمرکز کنه اعتراض مردم سر میرسه ! انگار مردم از واکینگ‌دد عمق و درک نمیخوان فقط هیجان و اکشن میخوان و بس ! این چیزایی که نمی‌شه انکارشون کرد ، متاسفانه واکینگ‌دد داره قربانی ویژگی خاصی خودش میشه ! اون ویژگی خاصم ” درام ” نام داره و انگار مردم بویی از درام موضوع نبردن ! اتفاقا اگر یکم زاویه‌ی دیدتون رو بالا پایین کنید متوجه خیلی چیزهای جدید میشید که درکش نمیکردید و باور کنید ، حس خوبی میده !!!!! مثلا اینکه هر اپیزود با سرعت و اکشن و زامبی‌کشی و این چیزها پیش بره که دیگه برای مخاطب عادی میشه و فقط میشه هیجان کاذب !
اما زمانی که آروم آروم و با برنامه اتفاقات رو پیش ببرید هم مخاطب هایپ میشه و هم کاملا داستان و شرایط رو براش میسر میکنی تا حسابی درکش کنه ! مثلا مردم از اپیزود آخر فصل 6 شاکی بودن که چرا نصف کاره تموم کردن
اتفاقا خیلی باهوش بودن که این کارو کردن چون شش ماه تمام مردم با همین فکر می‌خوابیدن که قراره چه شب وحشتناک و چه اتفاق جدیدی بیوفته ! این یعنی مقدمه چینی برای یک اتفاق بزرگ
اول از همه برای احترام به شعور خودمون و بعد برای احترام به نام سریال مورد علاقمون بیایید برای آخرین‌بار و همیشه با این موضوع کنار بیاییم که درواقع واکینگ‌دد یک سریال درام با تم آخرزمانیه که هرازگاهی هم هیجانی و اکشن میشه
اصلا تعریف درست از سریال هم همینه توی هر رسانه‌ایی که برید میبینید نوشته : Drama horror series ! الان واکینگ‌دد تا یه اپیزود آروم نشون داد همه دوباره جو کاذب احمقانه راه انداختن که وای این سریال فلانه و وای بازیگر آبراهام که کارگردان اپیزود هفتم بود رو فحش میدن !!! واقعا این کارا از ما ایرانیا برمیاد :-))) متاسفانه خنده‌دار نیست بیشتر گریه داره اما آدم از کارای بعضی‌ها خندش میگیره
اپیزود هفتم هم کاملا مقدمه چینی برای اپیزودهای 8 و 9 بود و آرامش قبل از طوفان بود و اتفاقا با شخصیت‌های جدید بیشتر ارتباط میگرفتید ، مثلا اون حرف‌های تپله به میشون راجع به زندگی خیلی خوب بود
اپیزود شاهکار و عالی‌ای نبود اما یه اپیزود حساب‌شده و خوب بود به همین سادگی !
درکل حرفم اینه که سریال رو نباید فقط با یه اپیزود قضاوت کنیم ، یه سریال با فقط و فقط یک اپیزود عالی یا مزخرف نمی‌شه بلکه باید ببینی اون اپیزودها مقدمه‌ی چه چیزی رو چیدن و اگر اون اتفاق اصلی موفق و جذاب بود این یعنی یه سریال خوب و ارزشمند مثل Game Of Thrones و Stranger Things و True Detective و The Night Of و صدالبته سریال بسیار عالی و دوست‌داشتنی The Walking Dead !
امیدوارم همه باهم دست به دست بچرخونیم که واکینگ دد مثل فصل هفتم افت نکرده و چه بسا چقدر تغییر مثبت کرده ، حس و حال ، فیلمبرداری و ظاهر و اتمسفر همه چیز جدید شده حتی دیگه خبری از سلطان ریک نیست و این نشون میده سریال جدی تر از هرزمان دیگه‌ای شده ….
ببخشید
ممنون